در سال ۱۹۳۹ دولت فرانسه به مناسبت ازدواج محمد رضا پهلوی، ولیعهد کشور عزیزمان ایران با فوزیه، خواهر شاه مصر، یک خودروی خاص به داماد هدیه داد.

عبارات مهم : نمایشگاه – در ماشین
بدنه این کروک دو نفره قشنگ با ظاهری اغراق آمیز، چراغ هایی عجیب و گلگیرهای حجیم با حالتی نیمه آیرودینامیک و چرخهایی مخفی در زیر گلگیر ها طراحی شده است بود.

شیشه بسیار کوتاه در جلو که با کمک یک اهرم در داشبورد روی کاپوت می خوابید، اجازه ورود زیاد هوا به داخل کابین را می داد. سقف پارچه ای این ماشین نیز در حالت خوابیده زیر صفحه ای فلزی پنهان می شد که در وقت خود ابتکاری بسیار پیشرفته محسوب می شد.

استفاده از قطعات کروم و براق در نقاط متفاوت ماشین و همچنین استفاده از چرم در داخل ماشین ظاهری اشرافی به آن بخشیده بود، طوری که باعث درخشش فراوان ماشین در میان تمام هدایای اهدایی به محمد رضا پهلوی از جمله مرسدس بنز کروک اهدایی دولت آلمان شده است بود. بسیاری از کار شناسان همچنان این ماشین را یکی از قشنگ ترین و جالب ترین خودروهای تاریخ می دانند.

این شاهکار از موتور ۳. ۳ لیتری هشت سیلندر خطی سوپر شارژردار با دو میل سوپاپ نیرو میگرفت که ۱۷۵ اسب بخار قدرت داشت.

به علت کیفیت پایین بزرگراه های کشور عزیزمان ایران در آن زمان، شاه کشور عزیزمان ایران زیاد از این ماشین استفاده نمیکرد تا آنکه در سال ۱۹۵۹ شخصی به نام هوشنگ جلیلی با پرداخت ۲۰۰۰ ریال (معادل ۲۷۵ دلار) مالک این بوگاتی «دست دوم و متروکه» می شود.

البته در آن وقت به دلایل نا معلومی تغییراتی در ماشین داده شده است بود. از جمله این تغییرات از بین بردن پوششهای مخفی کنندهٔ چرخهای جلو و عقب، از بین بردن فلپ ها و رکابهای زیر در ها و تعویض موتور مهم ماشین با یک موتور هشت سیلندر پکارد بود.

جلیلی سپس پیشنهاد خرید بوگاتی را به شخصی به نام سلیم بهاری می دهد. بهاری که با روبن، یکی از کار شناسان خبره بوگاتی، دوستی نزدیکی داشت، ماشین را جهت او توصیف می کند و روبن به امید اینکه این یک بوگاتی افسانه ای و کمیاب تایپ ۴۱ باشد بهاری را ترغیب به خرید و انتقال ماشین به رتردام هلند می کند.

سال ها این ماشین از دید عموم پنهان ماند و بین علاقه مندان بوگاتی دست به دست چرخید تا اینکه در سال ۱۹۸۴ بعد از بازسازی کامل در نمایشگاههای متفاوت خودروهای کلاسیک در امریکا به نمایش عمومی در آمد و همواره مورد توجه کار شناسان خودروهای کلاسیک قرار داده شد و جوایز بسیاری دریافت کرد.

از نکات جالب در خصوص این ماشین حفظ پلاک ایرانی آن است که البته با پلاک اولی که در وقت مالکیت پهلوی روی آن راه اندازی شده است بود تفاوت دارد ولی به هر حال نماد تاریخ حضور آن در کشور عزیزمان ایران هست.

این ماشین بعد ها به قیمت یک میلیون و هفتصد و شصت هزار دلار در یک حراجی به فروش رفت و در حال حاضر در موزه پترسون کالیفرنیا در شرایطی عالی نگهداری می شود و هر از چند گاهی در نمایش خودروهای کلاسیک حاضر می شود.